Jakie mogą być przyczyny zaburzeń menstruacyjnych?

Miesiączkowanie u kobiet w wieku rozrodczym pojawia się co 21-35 dni (czyli średnio co 28 dni) i trwa od 2 do 6 dni. Dochodzi wówczas do utraty ok. 10–48 ml krwi (u kobiet po 50. roku życia ok. 6 ml więcej). U nastolatek i kobiet w okresie około menopauzalnym mogą występować nieregularne miesiączki,  co jest jednak zjawiskiem całkowicie naturalnych. Dla kobiet w wieku rozrodczym regularne miesiączkowanie to jedna z objaw dobrego zdrowia i równowagi hormonalnej. Jeśli pojawiają się jakiekolwiek zaburzenia w tym zakresie, należy skontaktować się z ginekologiem.

Różne zaburzenia miesiączkowania: przyczyny i charakter

Szacuje się, że zaburzenia miesiączkowania mogą dotykać nawet co 5. kobietę w wieku rozrodczym, a więc nie jest to problem rzadki. Przyczyny i charakter zaburzeń bywają różne i dotyczą nie tylko regularności cykli, ale również obfitości krwawień czy nasilenia dolegliwości bólowych.

• Brak miesiączki (amenorrhea). Jest to stan, w którym kobieta powinna krwawić, jednak do miesiączek nie dochodzi. Dotyczy to zarówno dziewczynek, u których nie pojawia się pierwsza miesiączka (pierwotny brak miesiączki), jak i kobiet, u których po pewnym czasie krwawienie przestaje się pojawiać (wtórny brak miesiączki). Przyczyny tego stanu bywają różne - od zaburzeń anatomicznych (np. całkowite zarośnięcie błony dziewiczej), poprzez choroby genetyczne, zaburzenia hormonalne, aż po problemy ogólne, jak zaburzenia odżywiania, przyjmowanie niektórych leków, wyczynowe uprawianie sportu.
• Rzadkie miesiączkowanie (oligomenorrhoea). Zaburzenie to polega na rzadkim występowaniu krwawienia w ciągu roku. Do przyczyn zaliczamy m.in. choroby przewlekłe, niewydolność jajników, zespół policystycznych jajników (PCOS), hiperprolaktynemię itp.
• Miesiączkowanie krwotoczne (menorrhagia). Jest to zaburzenie, w którym dochodzi do zwiększonej utraty krwi (ponad 80 ml) - zarówno podczas miesiączki, jak i w ramach krwawienia międzymiesiączkowego. W tym przypadku miesiączki mogą trwać nawet powyżej 7 dni. Do przyczyn zaliczamy m.in. anatomiczne nieprawidłowości macicy (np. polipy, mięśniaki, adenomioza), dysfunkcja jajników, zaburzenia krzepnięcia krwi, przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych, zmiany czynnościowe w błonie śluzowej macicy.
• Bolesne miesiączkowanie (dysmenorrhea). Występuje wówczas bolesne miesiączkowanie spowodowane nadmierną czynnością skurczową macicy. Przyczyny dolegliwości bywają różne. Zaliczamy do nich m.in. stany zapalne miednicy mniejszej, mięśniaki, polipy trzonu macicy, guzy przydatków, endometriozę, adenomiozę, zrosty (np. po operacjach).

Co zrobić w przypadku zaburzeń menstruacyjnych?

Wszelkie nieprawidłowości w zakresie miesiączkowania powinny skłonić kobietę do niezwłocznej wizyty u ginekologa. W pierwszym etapie lekarz przeprowadzi wywiad ogólny oraz przeprowadzi wstępne badania ginekologiczne w celu oceny narządu rodnego. Może też zlecić wykonanie badań laboratoryjnych. W uzasadnionych przypadkach konieczne będzie wykonanie dalszych zabiegów diagnostycznych, np. histeroskopii diagnostycznej. Dopiero po fachowej ocenie stanu zdrowia pacjentki i ustalenia przyczyn możliwe jest wdrożenie dalszego leczenia.